خون ریزی ساب آراکنوئید

خلاصه مقاله
خونریزی ساب آراکنویید Subarachnoid Hemorrhage در ابتدا به شناخت تعریف و چگونگی بروز آن می پردازیم که به معنای خون ریزی در فضای ساب آراکنویید است
#با_مقاله_درس_بخوانیم
#خونریزی_ساب_اراکنویید
🔰خونریزی ساب آراکنویید Subarachnoid Hemorrhage
در ابتدا به شناخت تعریف و چگونگی بروز آن می پردازیم که به معنای خون ریزی در فضای ساب آراکنویید است. این فضا در بین دو لایه ی عنکبوتیه و نرم شامه (Pia Mater) قرار دارد. این ضایعه، بیشتر به خاطر پارگی آنوریسم ساکولار رخ می دهد و حدود 3 درصد از آمار سکته ها مختص به این بیماری است.
🔶عواملی که به عنوان ریسک فاکتور های این بیماری شناخته می شوند؛ عبارتند از:
🔸اکتسابی و تغییر پذیر:
مصرف طولانی مدت الکل
فشار خون بالا
دارو های مقلد سمپاتیک مانند کوکائین
استعمال دخانیات
🔸انتسابی و تغییر ناپذیر:
جنسیت زن
افزایش سن
نژاد آمریکایی-آفریقایی، ژاپنی و فنلاندی
وجود سابقه ی ابتلا به SAH در شخص یا خانواده ی او
سابقه ی آنوریسم مغزی در بیشتر اقوام درجه یک
کلیه ی پلی کیستیک (اتوزومال غالب)
سندرم اهلرز دانلوس نوع 4
آنوریسم مغزی با قطر بیشتر از 7 میلی متر
🔷نشانه های بیماری:
🔹سردرد شدید و ناگهانی: به طوری که بیماران، این درد را بدترین سردرد تمام عمرشان توصیف می کنند.
🔹حالت تهوع و استفراغ
🔹نورگریزی
🔹کاهش هوشیاری
🔹گردن درد
🔹همچنین نشانه هایی مانند تشنج، انسفالوپاتی حاد و هماتوم ساب دورال هم مشاهده شده اند که شیوع کمتری دارند.
◽️متاسفانه گاهی بیمار فقط با علامت سردرد مراجعه می کند و نشانه ی دیگری در او مشاهده نمی شود؛ به همین دلیل گاهی این بیماری به درستی تشخیص داده نمی شود و احتمال بروز خونریزی مجدد بالا می رود.
🔶راه های تشخیص و ارزیابی SAH به ترتیب عبارتند از:
🔸انجام CT-Scan
🔸بررسی از طریق MRI
🔸روش Lumbar Puncture: در این روش در بیماران، یافته هایی به نام زانتوکرومیا مشاهده می شود
🔸انجام CTA یا DSA
◽️به دنبال انجام CT-Scan یا MRI در این بیماران، یافته هایی قابل مشاهده هستند که شامل: خون پرچگال در قنات های بازال یا سیلوین - شکاف بین دو نیمکره و بین پایکی
◽️حدود 15 درصد این بیماران، هیچ شواهدی را در تصویربرداری از خود بروز نمی دهند. حدود 38 درصد از این دسته، بیماران مبتلا به SAH از نوع پری مزانسفالیکاند که خون در قنات های پری مزانسفالیک آنها تجمع یافته است.
🔷ارزیابی و مدیریت بیماران SAH در اورژانس:
🔹بررسی راه هوایی و تنفس: تعدادی از بیماران SAH قادر بر حفظ راه های هوایی نیستند که باید به سرعت اینتوبه شوند.
🔹چک کردن مداوم فشارخون: این برای جلوگیری از خون ریزی مجدد صورت می گیرد. به طوری که بهتر است فشار خون سیستولی کمتر از 160 میلی متر جیوه باشد. برای مثال تزریق پیوسته ی نیکاردیپین و لابتالول
استفاده کوتاه مدت از آنتی فیبرینولیتیک ها مثل tranexamic
🔹تعیین میزان شدت بیماری: با استفاده از مقیاس های امتیاز بندی مانند WFNSS، Hunt & Hess و Fischer
🔹در صورتی که توانایی مدیریت این بیماران در این مرکز درمانی موجود نیست؛ به مراکزی با ظرفیت پذیرش بالای SAH ارسال شود.
🔹بیماری SAH حاوی برخی عوارض سیستمیک است که باید پایش شوند
🔹درمان آنوریسم: این فرآیند به 2 طریق صورت می گیرد که عبارتند از:
روش Clipping
روش Endovascular Coiling: روش پیشنهادی
✍🏻گردآورنده: دکتر امیرحسین برخورداری
مارا به دوستان خود معرفی کنید…🌱
🆔@Neurosurgery_association
مقالات مرتبط
تشخیص صرع
تشنج غایب اغلب با اختلال یا از دست دادن هوشیاری همراه است که از نظر بالینی ثابت شده است که تأثیری بر ناهنجاری های حرکتی و شناختی سلول های عصبی مغز دارد. تشنج چندین رویداد اتیوپاتوفیزیولوژیک را می پذیرد که منجر به چندین تغییر عملکرد عصبی در نواحی مداری رتیکولوتالاموکورتیکال سیستم عصبی مرکزی می شود. این امر اپیزودهای رویدادهای تشنج غایب را هموار می کند. گزارش یک مورد بالینی تشنج غایب در یک بیمار بالغ 25 ساله با اختلال هوشیاری به بیمارستان مراجعه کرد. اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی مغز بیمار یک ناحیه فشار خون کانونی کوچک را در ناحیه پاراسلار راست نزدیک به سینوس کاورنوس با حساسیت خفیف در سینوسهای حفرهای چپ، ماگزیلاری راست و سینوزیت اتموئید تشخیص داد. الکتروانسفالوگرام مغز امواج نرمال با آرتیفکت الکترودی را نشان داد. بیمار با تشنج های غایب تایید شد و با اکسکاربازپین 150 میلی گرم دو بار در روز تحت درمان قرار گرفت. بیمار از تشنج بهبود یافت و با مصرف دارو ترخیص شد. در دوره 3 ماهه یک بار برای معاینه پیگیری فراخوانده می شد. ✅معرفی: تشنج دوره کوتاهی از فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز با سیگنالهای الکتریکی شدید است. به طور معمول، تشنج غایب از چند ثانیه تا چند دقیقه با از دست دادن هوشیاری و بدون هیچ تشنج مشخصی طول میکشد، اغلب در کودکان کمتر از 10 سال رخ میدهد. تشنج های غایب، توقف رفتاری آشکار، عدم پاسخگویی، پلک زدن چرخه ای پلک ها، توقف ناگهانی تکلم و حرکت، جویدن دهان، لب زدن و مالیدن انگشتان. تشخیص شامل آزمایش شمارش کامل خون، اسکن توموگرافی کامپیوتری مغز، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، الکتروانسفالوگرام، و معاینه مایع مغزی نخاعی است که شواهد را فراهم میکند و به وضوح منشأ ضایعات تشنجی در مغز را نشان میدهد. پیشگیری و مدیریت تشنج غایب را می توان با استفاده از فنی توئین و کاربامازپین همراه با رژیم کتوژنیک انجام داد. ✴گزارش Case یک بیمار مرد 25 ساله با یک دوره تشنج غایب، با از دست دادن هوشیاری به مدت 2-4 دقیقه، سرگیجه و تاری دید به پزشکی عمومی مراجعه کرد. بیمار گزارش داد که پس از چند دقیقه از دست دادن هوشیاری خود دوباره به هوش آمد، اما سرگیجه همچنان ادامه داشت. بیمار استفراغ، حرکات غیر ارادی، سردرد، تب، بی اختیاری ادرار و تپش قلب نداشت
آستروسیتوم آناپلاستیک
Astrocytoma شایع ترین نوع گلیوم است که معمولاً مغز و گاهی اوقات نخاع را درگیر می کند. علت دقیق آستروسیتوم آناپلاستیک ناشناخته است.در نوروفیبروماتوز نوع I، سندرم Li-Fraumeni و توبروس اسکلروزیس با فراوانی بیشتری رخ می دهد. اکثریت قریب به اتفاق آستروسیتوم ها به فرزندان منتقل نمی شوند. تأثیر سن بر survival تنها برای 2 سال اول پس از تشخیص وجود دارد. Direct Invasion و رقابت برای اکسیژن است که منجر به آسیب hypoxic به پارانشیم طبیعی مغز می شود. رادیکال های آزاد، انتقال دهنده های عصبی و مدیاتور های التهابی نیز مسئول ایجاد اختلال در هموستاز هستند. Mass Effect ناشی از تومور نیز مسئول علائم و بالینی مختلف است. Anaplastic Astrocytoma : در بزرگسالان - فقدان تکثیر اندوتلیال - Grade III . علائم General شامل سردرد ، حالت تهوع، استفراغ، مشکلات شناختی، تغییرات شخصیتی و اختلالات راه رفتن است. علائم Focal شامل تشنج، آفازی یا نقص میدان بینایی است. تشنج در حدود 90 درصد از بیماران درجه پایین رخ می دهد. یک neurological examination کامل همیشه ضروری است. ایید محل دقیق تومورها باید با تصویربرداری عصبی انجام شود. MRI بهترین روش تصویربرداری برای تشخیص است. تا حد امکان باید از کنتراست Gadolinium استفاده شود. در صورت وجود هرگونه منع برای MRI ، ممکن است CT scan انجام شود. در صورت یافتن تومور، جراح مغز و اعصاب باید biopsy از آن را انجام دهد. Standard of care: برداشتن تومور با جراحی و به دنبال آن EBRT و temozolomide 1 تا 1.5 ساعت قبل از radiation. پس از پرتودرمانی: تموزولوماید را با دوزهای بالاتر یا PVC (پروکاربازین، لوموستین، وین کریستین). تشخیص افتراقی :Glioblastoma multiforme - Brain metastasis - Brain abscess -Oligodendroglioma - Encephalitis - Multiple sclerosis - Primary CNS lymphoma - Toxoplasmosis