تومور کندروما
خلاصه مقاله
کندروماها تومورهای بسیار نادری هستند که به آرامی رشد میکنند و از بخشهای غضروفی استخوانها به وجود میآیند. در ناحیه جمجمه،این تومور شامل استخوانهای بیس جمجمه و سینوسهای پارانازال میشود
#با_مقاله_درس_بخوانیم
#کندروما
#Chondroma
💠کندروماها تومورهای بسیار نادری هستند که به آرامی رشد میکنند و از بخشهای غضروفی استخوانها به وجود میآیند. در ناحیه جمجمه،این تومور شامل استخوانهای بیس جمجمه و سینوسهای پارانازال میشود.
💠زمانی که سلولها تحریک میشوند تا به جای استخوان به غضروف تبدیل شوند، این فرآیند ممکن است ایجاد یک کندروما را تحریک کند. با این حال، علت دقیق به وجود آمدن آن کاملاً مشخص نیست.
💠کندروما ها با رشدشان، ممکن است استخوان را تخریب کنند یا باعث رشد بیش از حد استخوان شوند. همچنین ممکن است مغز را فشرده کنند، اما به آن نفوذ نخواهند کرد.
💠به دلیل طبیعت کند رشد این تومور، ممکن است برای مدتی قبل از بروز علائم هم وجود داشته باشد.
💠علائم کندروما معمولاً به فشردگی اعصاب کرانیال مربوط میشود. شایعترین علائم اختلالات بینایی یا مشکلات بینایی هستند.
💠تومورهای کندروما دارای ظاهری منحصر به فرد هستند و میتوان آنها را در آزمایشهای تصویربرداری مانند رادیوگرافی، سیتیاسکن و امآرآی بررسی کرد.
💠جراحی حذفی درمان اصلی برای کندروماها است. روش جراحی برای حذف یک کندروما به عنوان کورتاژ شناخته میشود که شامل خراشیدن تومور است. ممکن است پس از این فرآیند نیاز به پیوند استخوان برای جایگزینی استخوان از دست رفته باشد.
💠کندروماهای بیس جمجمه و سینوسهای پارانازال ممکن است به طور مستقیم با استفاده از روش اندوسکوپی اندونازال (EEA) مورد درمان قرار گیرند. این روش پیشرفته و کمتهاجمی به جراحان اجازه میدهد تا از طریق راه طبیعی بینی به تومور دسترسی پیدا کنند، بدون اینکه برشی باز ایجاد کنند. سپس جراحان کندروما را از طریق بینی و حفرههای بینی خارج میکنند.
مزایای این روش عدم نیاز به بخیه، عدم تغییر شکل و زمان بهبودی سریعتر میباشد.
🔅برای درک بهتری از EEA این ویدیو را مشاهده نمایید.
📚منابع:
منبع اول
منبع دوم
✍گردآورنده: دکتر دنیا حسینی
✨شکوه دنیای اعصاب در انجمن علمی دانشجویی جراحی اعصاب
با ما همراه باشید.✨
🆔English:@NeurosurgeryAssociation
🆔Persian:@Neurosurgery_Association
مقالات مرتبط
شکستگی مهره C1
شکستگی های اطلس (شکستگی های جفرسون) زمانی اتفاق می افتد که نیروی محوری در محل اتصال اکسیپیتال-سرویکسال منتقل می شود و باعث می شود اطلس بین سطح مفصلی زاویه دار محور و کندیل های پس سری فشرده شود. شکستگی اطلس چهار قسمتی، با دو قسمت در قوس خلفی و دو قسمت در قوس قدامی، به طور کلاسیک به عنوان شکستگی جفرسون نامیده می شود. اکثر آنها نسبتاً پایدار هستند و با نقایص عصبی مرتبط نیستند و میتوان آنها را با بیحرکتی خارجی با نتایج رضایتبخش درمان کرد. شکستگی های ناپایدار جفرسون نشان دهنده آسیب شدیدتر اطلس است که زمانی رخ می دهد که رباط عرضی نیز به صورت ثانویه به میزان شکستگی C1 پاره شود. درمان این شکستگی ها به دلیل ناپایداری آتلانتواکسیال دشوارتر است. بسیاری از جراحان تثبیت این شکستگی های ناپایدار جفرسون را توصیه می کنند.
جراحی مغز و اعصاب عملکردی چیست؟ Functional Neurosurgery
جراحی مغز و اعصاب عملکردی یکی از فلوشیپ های جراحی اعصاب است