کورتیکواستروئید در متاستازهای مغزی
خلاصه مقاله
تجویز استروئید در بیماران مبتلا به متاستاز مغزی مستواند باعث کاهش علائم بیماران شود، بطثریکه علاوه بر کاهش ادم مغزی…..
#با_مقاله_درس_بخوانیم
#Part1
📌نقش استروئیدها در مدیریت متاستازهای مغزی: یک بررسی سیستماتیک و راهنمای عمل بالینی مبتنی بر شواهد
نکته مهم : توصیه هایی که در ادامه خواهیم پرداخت برای بزرگسالانی که متاستاز مغزی آنها تشخیص داده شده است، اعمال می شود.
▪︎ استروئید درمانی در مقابل عدم درمان استروئیدی
🔰 گروه اول : بیماران مبتلا به متاستاز مغزی بدون علامت و بدون mass effect
توصیه درمانی برای این سناریوی بالینی وجود ندارد.
🔰 گروه دوم : بیماران مبتلا به متاستاز مغزی با نشانه‌های خفیف مربوط به mass effect
سطح ۳ کورکواستروئیدها برای رفع علائم موقت مربوط به علائم مربوط به افزایش فشار داخل جمجمه و ادم ثانویه به متاستاز مغزی توصیه می‌شوند. برای بیمارانی که دارای بیماری‌های متاستاتیک مربوط به مغز علامت‌دار هستند توصیه میشود که دوز اولیه ۸ - ۴ میلی‌گرم در روز دگزامتازون در نظر گرفته شود.
🔰 گروه سوم : بیماران مبتلا به متاستاز مغزی با علائم متوسط تا شدید مربوط به mass effect
سطح ۳ کورکواستروئیدها برای رفع علائم موقت علائم مربوط به افزایش فشار داخل جمجمه و ادم ثانویه به متاستاز مغزی توصیه می‌شوند. اگر بیماران علائم شدیدی مطابق با افزایش فشار داخل جمجمه از خود نشان دهند، توصیه میشود که دوزهای بالاتر مانند ۱۶ mg / day یا بیشتر در نظر گرفته شوند.
✍️نویسنده: دکتر فاطمه به آیین
ادیت: دکتر فرزان فهیم
#با_مقاله_درس_بخوانیم
#Part2
📌نقش استروئیدها در مدیریت متاستازهای مغزی: یک بررسی سیستماتیک و راهنمای عمل بالینی مبتنی بر شواهد
▪︎مدت زمان تجویز کورتیکواستروئید :
🔰 کورتیکواستروئیدهای سطح 3، در صورت داده شدن، باید به آرامی در طی یک دوره زمانی 2 هفته ای یا بیشتر در بیماران علامت دار، بر اساس یک رژیم درمانی فردی و درک کامل از عواقب طولانی مدت درمان با کورتیکواستروئید، کاهش یابد.
❗️در این مطالعه ی سیستماتیک با توجه به تعداد بسیار محدودی از مطالعات (دو مورد) که معیارهای واجد شرایط بودن برای بررسی سیستماتیک را دارند، در نظر گرفتن موارد زیر جهت انتخاب رویکرد درمانی بسیار مهم است:
🔰 از نظر مقالاتی که معیارهای جستجوی شرح داده شده در بخش روش های بالا را دارند، مطالعه انجام‌شده توسط Vecht و همکاران به تنهایی ارائه دهنده متقاعد کننده‌ترین داده‌ها در مورد نقش استروئیدها در بیماران با متاستاز مغزی و برای انتخاب دوز است.
براساس مشاهدات آنها از بهبود در تمام گروه‌های تحت درمان با استروئید، سطح ۳ توصیه میتواند به شرح زیر باشد:
🔰 کورتیکواستروئیدها برای تسکین موقت علائم CNS مربوط به افزایش فشار داخل جمجمه و ادم ثانویه به متاستازهای مغزی توصیه می‌شوند (توصیه سطح 3).
🔰 استفاده از دگزامتازون کورتیکواستروئید انتخابی است، که عمدتاً به دلیل اثرات محدود مینرالوکورتیکوئیدی آن است، و باید به آرامی در طی چند هفته کاهش یابد تا از علائم بازگشتی جلوگیری شود.
🔰 آقای Vecht و همکاران شواهدی را ارائه می دهد که نشان می دهد تجویز استروئیدها باعث تسکین علائم در بیماران مبتلا به بیماری متاستاتیک علامت دار مغز می شود. با این حال، با توجه به اینکه هیچ گروه کنترلی وجود ندارد ("گروه بدون درمان") فقط می توان پایین ترین درجه توصیه را ارائه داد.
🔰 آنها همچنین نتیجه گرفتند که دوز شروع 4-8 میلی گرم در روز در نظر گرفته می شود، مگر اینکه بیماران علائم شدید مطابق با افزایش فشار داخل جمجمه را نشان دهند.
🔰 همچنین توصیه کردند که آن دسته از بیمارانی که در معرض خطر بالای عواقب شدید ناشی از افزایش فشار داخل جمجمه قرار دارند، برای دوزهای تهاجمی تر از دوزهای 16 میلی گرم در روز یا بالاتر در نظر گرفته شود. با این حال، تعداد بیماران درگیر نسبتا کم است و مطالعه فاقد گروه اعتبار سنجی است.
⁉️ سوالات:
آیا استروئیدها علائم عصبی را در بیماران مبتلا به تومورهای متاستاتیک مغز در مقایسه با عدم درمان بهبود می بخشد؟
در صورت تجویز استروئید، چه دوزی باید مصرف شود؟
مقایسه ها عبارتند از: 1. استروئید درمانی در مقابل عدم درمان استروئیدی 2. مقایسه دوزهای مختلف استروئید درمانی.
✍ نویسنده : دکتر فاطمه به آئین
ادیت: دکتر فرزان فهیم
🆔https://t.me/Neurosurgery_association
مقالات مرتبط
خون ریزی داخل جمجمه ای
خونریزی داخل‌جمجمه‌ای (ICH) ناشی از خونریزی درون بافت مغز است .سکته زمانی رخ میدهد که ، جریان اکسیژن و خون رسانی به مغز دچار اختلال میشود . شایع‌ترین علل ICH شامل فشار خون بالا، ناهنجاری‌های شریانی-وریدی و ضربه به سر هستند. اقدامات درمانی با هدف متوقف کردن خونریزی، تخلیه لخته خون (هماتوم) و کاهش فشار بر روی مغز انجام میشود .
ناهنجاری کیاری
کیاری مالفورماسیون مجموعه ای از اختلالات مغز خلفی ( hidbrain) است که از هرنی تونسیل مخچه از سوراخ فورامن مگنوم تا آپلازی و آژنزی مخچه متغیر میباشد.در این مجموعه از اختلالات، علایم بالینی، یافته های تصویر برداری و جنبه های تکنیکال برای فشاربرداری (decompression) مختلفی در هر نوع از کیاری وجود دارد. چندین نوع دارد. تیپ یک : پایین آمدن تونسیل مخچه از فورامن مگنوم 5 میلیمتر یا بیشتر که سیرنگومیلیا است . علایم بصورت سردردی در پشت سر و گردن که با سرفه یا عطسه یا زورزدن ایجاد میشود و بلافاصله بعد از پایان آن ها، پایان میابد. در نوزادان و کودکانی که نمیتوانند درد خود را بیان کنند علایم آن شامل بیقراری و گریه است.نشانه های این بیماران شامل: آتاکسی، هایپررفلکسی، آتروفی، ضعف عضلانی، و اختلال عملکردی اعصاب مغزی تحتانی و از دست رفتن حس شال, اختلال حس دمایی و لمس فقط در سطحی مشاهده میشود که مسیر اسپاینوتالامیک تحت فشار قرار گرفته است.تصویر برداری انتخابی در این بیماران MRI است. در افراد نرمال و بدون علامت تونسیل مخچه میتواند تا 3 میلیمتر به پایین تر از فورامن مگنوم آمده باشد. زمانی میگوییم فتق تونسیلار رخ داده است که این پایین آمدگی 5 میلیمتر یا بیشتر باشد و در پایین آمدگی در حد فاصل 3 تا 5 میلیمتر را Borderline میگوییم.علاوه بر محل قرار گیری نوک تونسیل، شکل آن نیز مهم است. تیپ 2 : در همراهی با میلیودیسپلازی و هیدروسفالی دیده و ساختارهایی که هرنی میابند شامل:الف) ورمیس مخچه ب)ساقه ی مغزی ج) بطن چهارم هستند. علاوه بر ساختمان های عصبی مذکور ساختار های همراه آن ها نیز مانند شبکه ی کورویید، شریان بازیلار و PICA میتوانند به پایین جابجا شوند. بیماران در 5 سالگی دچار علایم ناشی از ساقه ی مغزی و یک سوم از آن ها ثانویه به نارسایی تنفسی میمیرند.از اختلال عملکرد زوج 9 و 10 مغزی دارند که میتواند تنفس، بلع و عملکرد طناب های صوتی است که میتواند در همراهی با استریدور، اپیستوتونس ونیستاگموس باشد. با طویل شدن و جابجایی به پایین ورمیس مخچه و ساقه ی مغزی، همراه با میلیومننگوسل در تمام بیماران و هیدروسفالی در اغلب بیماران و نیز وجود سیرنگومیلیا بویژه در بخش پایین نخاع گردنی بطور شایع مطرح میشود. تیپ 3 :مخچه و ساقه ی مغزی به داخل انسفالوسل قرار گرفته داخل حفره ی خلفی فتق پیدا میکند. تشخیص افتراقی این نوع از کیاری، میلومننگوسل بخش فوقانی نخاع گردنی است . تیپ 4 : آپلازی یا هایپوپلازی مخچه میباشد واندازه ی حفره ی خلفی نرمال است و هیچگونه هرنی مخچه ای وجود ندارد. تیپ 0:سیرنگومیلیا بدون وجود هرنی تونسیلار میباشد که به فشاربرداری حفره ی خلفی به خوبی پاسخ میدهد. تیپ 1.5: تونسیل مخچه با همراه با ساقه ی مغزی از فورامن مگنوم هرنی میکند