ویلیام مک اون
خلاصه مقاله
دکتر ویلیام مک یووِن (1924-1848) یک جراح معروف اسکاتلندی پیشگام در جراحی مدرن استخوان و مغز بود. دانش خوب وی از سیر طبیعی بیماری‌های عفونی استخوان تمپورال و سینوس‌های بینی، به‌علاوه توصیف واضحی که از آناتومی جمجمه داشت، از جمله عوامل تاثیرگذار بر موفقیت درمان وی برای آبسه مغز بودند. او همچنین نقش زیادی در توسعه نخستین جراحی پیوند استخوان، درمان جراحی فتق و پنومونکتومی (برداشتن ریه) داشت.
#مشاهیر_نوروساینس
#ویلیام_مک_یوون
🔹 نه
🔸ویلیام مک یوون در 22 ژوئن 1848 در جزیره بوت اسکاتلند به دنیا آمد و مدرک پزشکی خود را در سال 1872 از دانشگاه گلاسکو دریافت کرد. او بسیار تحت تأثیر استاد جراحی سابق خود، لرد جوزف لیستر بزرگ (1827-1912) قرار گرفت، که با استفاده از فنول، ضد عفونی کننده ساخت و در نتیجه ی کار وی میزان مرگ و میر بیماران پس از جراحی به دلیل عفونت به شدت کاهش یافت.
🔹با الهام گرفتن از لیستر و استفاده از اسکراب (پاکسازی عمیق و ضدعفونی کردن دست و بازو)، استریل کردن ابزار جراحی، استفاده از مواد بیهوشی و روپوش جراحی، مک یوون به یکی از مبتکرترین جراحان زمان خود تبدیل شد و توانست تا حد زیادی سبب پیشرفت تکنیک های جراحی مدرن و تسریع بهبودی بیماران شود.
🔸در سال 1876، مک یوون نشان داد که می‌توان با یک معاینه بالینی دقیق و مشاهده اثرات جانبی یک ضایعه و تغییرات در عملکردهای حسی و حرکتی فرد، محل احتمالی تومور یا ضایعه در مغز را پیش بینی کرد. در همان سال او آبسه ای در لوب پیشانی یک پسر را تشخیص داده بود، اما خانواده کودک اجازه جراحی را ندادند. هنگامی که آن بیمار فوت کرد، مشخص شد تشخیص و محل یابی مک یوون صحیح بود.
🔹یکی دیگر از خدمت های مهم مک یوون به جراحی مدرن، تکنیک بیهوشی داخل تراشه با کمک لوله گذاری تراشه بود که در سال 1880 برای اولین بار آن را معرفی کرد و تا به امروز نیز این تکنیک مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده اولیه و خلاقانه مک یوون از تصویربرداری برای مستندسازی پرونده بیماران و همچنین آموزش جراحی و پزشکی نیز از جمله کارهای قابل توجه او است.
🔸مک یوون بعدها در دوران حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرد. در سال 1892، در سن 44 سالگی، او به عنوان استاد جراحی در دانشگاه گلاسکو منصوب شد، پستی که قبلاً لیستر در اختیار داشت. مک یوون این سمت را تا زمان مرگ خود حفظ کرد. او در سال 1902 از پادشاه ادوارد هفتم عنوان شوالیه را دریافت کرد و در سال 1909 به عنوان جراح افتخاری پادشاه معرفی شد. او در سال 1922 به عنوان رئیس انجمن پزشکی بریتانیا منصوب شد.
🔹این مردی استثنایی و جراح خارق العاده، سرانجام در 22 مارس 1924 در سن 76 سالگی بر اثر آنفولانزا در شهر گلاسکو در انگلستان درگذشت.
✍🏻گرد آورنده: دکتر زهرا نجفی
ادیتور: دکتر مهدی مهماندوست
◾️منابع:
https://link.springer.com/article/10.1007/s00381-023-05825-3
https://cerebromente.org.br/n18/history/macewen_i.htm
✨شکوه دنیای اعصاب در انجمن علمی دانشجویی جراحی اعصاب
با ما همراه باشید.✨
🆔English:@NeurosurgeryAssociation
🆔Persian:@Neurosurgery_Association
مقالات مرتبط
فتق دیسک بین مهره ای
فتق دیسک بین‌مهره‌ای ( Intervertebral Disc Herniation) عارضه‌ای است که به علت ضربه یا بلندکردن جسم سنگین یا گاهی خود به خود در ستون فقرات اتفاق می‌افتد و طی آن آزاد شدن بخش مرکزی دیسک یا هسته دیسک (نوکلئوس پالپوزوس) از قسمت محیطی آن یعنی آنولوس فیبروزوس باعث فشار بر روی ریشه‌های عصبی و ایجاد علائم بالینی می‌گردد
کنسر غده پینه آل
غده پینه‌آل یا غده کاجی یا غده اپی‌فیز یا غده صنوبری تودهٔ بافتی مخروطی‌شکل کوچکی است که در خط وسط مغز، در قسمت فوقانی مرز خلفی بطن سوم قرار دارد. در نمای تاجی، غده در زیر چنبره جسم پینه ای و بالا و خلف تکتوم مغز میانی قرار دارد. این غده درون‌ریز و متشکل از سلول‌های پینه‌آل و بینابینی می‌باشد و در عمق مغز (دیانسفال) و در بین دو نیمکره چپ و راست مخ قرار دارد. هورمون ملاتونین و سروتونین را ترشح می‌کند. سلول های اصلی غده صنوبری پینه آلوسیت ها هستند. ساختارهای تشریحی مهم در مجاورت غده صنوبری عبارتند از: قدامی: بطن سوم - قدامی فوقانی: هسته هابنولار - فوقانی: وریدهای داخلی مغز، ورید جالینوس ، استریا مدولاریس، چنبره جسم پینه ای و velum interpositum - خلفی تحتانی: مخزن مخچه فوقانی - پایین: کولیکول های فوقانی مغز میانی - قدامی تحتانی: کمیسور خلفی. علت تومورهای غده صنوبری بر اساس طبقه بندی هیستوپاتولوژیک: تومورهای پارانشیم صنوبری - پینهوسیتوم - تومور پارانشیم پینه آل با تمایز متوسط - پینه‌ئوسیتوم - تومور پاپیلاری ناحیه پینه آل - تومورهای سلول زایا - تومورهای سلول زایای ژرمینوماتوز - تومورهای سلول زایای غیر ژرمینوماتوز - کارسینوم جنینی - تراتوم نابالغ و بالغ ، ... می توان نام برد. تومورهای سلول زایا با سندرم کلاین فلتر، سندرم داون و نوروفیبروماتوز نوع 1 ارتباطی وجود دارد. هم چنین بر اساس هیستواتولوژی پینه آل را می توان به :پینه‌ئوسیتوم - تومورهای پارانشیمی پینه آل با تمایز متوسط - تومور پاپیلاری ناحیه پینه آل - پینئوبلاستوم - ژرمینوما تقسیم بندی کرد. تظاهرات بالینی برای همه تومورهای ناحیه پینه آل ثانویه به هیدروسفالی انسدادی و فشرده سازی تکتوم است مانند : هیدروسفالی - سه گانه کوشینگ - تورم دو طرفه عصب بینایی - فلج دو طرفه عصب ششم - فشرده سازی تکتوم (سندرم پارینو) - اختلال در دید رو به بالا و دید رو به پایین - فشرده سازی مرکز نگاه عمودی در هسته بینابینی medial longitudinal fasciculu - تفکیک نور نزدیک - فشرده سازی هسته پرتکتال در کولیکول فوقانی - نیستاگموس همگرایی - جمع شدن پلک - آسیب به رشته های فوق هسته ای عصب سوم در مغز میانی خلفی. از تست های تشخیصی شامل AFP، b-HCG و آلکالین فسفاتاز جفتی می باشند. تجزیه و تحلیل CSF، که در صورت عدم وجود هیدروسفالی یا با پونکسیون کمری، برای اکثر تومورها مفید است. تصویربرداری : (MRI) با و بدون افزایش گادولینیوم استاندارد طلایی ارزیابی تومورهای ناحیه پینه آل است. با این حال، اگر در دسترس نباشد، CT ( کلسیفیکاسیون در غده صنوبری بزرگسالان )، آنژیوگرافی و سونوگرافی (در نوزادان) نقش دارند. متاستاز CSF را می توان در پینئوبلاستوما (متاستاز دیستال ) و در ژرمینوم ها (متاستاز پروگزیمال) مشاهده کرد. برای درمان : در صورت عدم وجود هیدروسفالی --> تومور مارکرهای به دست آمده --> در صورت مثبت بودن --> درمان براساس آسیب شناسی: • اگر تشخیص منفی : بیوپسی (استریوتاکتیک، آندوسکوپی). یا رزکسیون (بر اساس یافته های اولیه رادیوگرافی یا یافته های پاتولوژی) • در صورت وجود هیدروسفالی --> انحراف مایع CSF؛ بهترین گزینه آندوسکوپی ونتریکولوستومی سوم (همیشه در طول ETV بیوپسی رااز قسمت خلفی بطن سوم انجام دهید) --> ونتریکولوستومی آندوسکوپی سوم برداشتن و جراحی: تمام تومورهای پارانشیم پینه آل, تراتوم بالغ, تومور باقیمانده پس از شیمی درمانی + رادیوتراپی تشخیص های افتراقی:ضایعات غیر نئوپلاستیک کیستیک- کیست پینه آل - cavum veli interpositum - کیست عنکبوتیه - تومورهای پارانشیم صنوبری - تومورهای سلول زایا - تومورهای ناحیه پینه آل تومور می تواند منجر به عوارض مختلفی شود: اختلال عملکرد هیپوتالاموس و غدد درون ریز - اختلال در عملکرد حرکت خارج چشم - خونریزی - انفارکتوس وریدی - تشنج - همی پارزی - آتاکسی