ویلیام مک اون

خلاصه مقاله
دکتر ویلیام مک یووِن (1924-1848) یک جراح معروف اسکاتلندی پیشگام در جراحی مدرن استخوان و مغز بود. دانش خوب وی از سیر طبیعی بیماریهای عفونی استخوان تمپورال و سینوسهای بینی، بهعلاوه توصیف واضحی که از آناتومی جمجمه داشت، از جمله عوامل تاثیرگذار بر موفقیت درمان وی برای آبسه مغز بودند. او همچنین نقش زیادی در توسعه نخستین جراحی پیوند استخوان، درمان جراحی فتق و پنومونکتومی (برداشتن ریه) داشت.
#مشاهیر_نوروساینس
#ویلیام_مک_یوون
🔹 نه
🔸ویلیام مک یوون در 22 ژوئن 1848 در جزیره بوت اسکاتلند به دنیا آمد و مدرک پزشکی خود را در سال 1872 از دانشگاه گلاسکو دریافت کرد. او بسیار تحت تأثیر استاد جراحی سابق خود، لرد جوزف لیستر بزرگ (1827-1912) قرار گرفت، که با استفاده از فنول، ضد عفونی کننده ساخت و در نتیجه ی کار وی میزان مرگ و میر بیماران پس از جراحی به دلیل عفونت به شدت کاهش یافت.
🔹با الهام گرفتن از لیستر و استفاده از اسکراب (پاکسازی عمیق و ضدعفونی کردن دست و بازو)، استریل کردن ابزار جراحی، استفاده از مواد بیهوشی و روپوش جراحی، مک یوون به یکی از مبتکرترین جراحان زمان خود تبدیل شد و توانست تا حد زیادی سبب پیشرفت تکنیک های جراحی مدرن و تسریع بهبودی بیماران شود.
🔸در سال 1876، مک یوون نشان داد که میتوان با یک معاینه بالینی دقیق و مشاهده اثرات جانبی یک ضایعه و تغییرات در عملکردهای حسی و حرکتی فرد، محل احتمالی تومور یا ضایعه در مغز را پیش بینی کرد. در همان سال او آبسه ای در لوب پیشانی یک پسر را تشخیص داده بود، اما خانواده کودک اجازه جراحی را ندادند. هنگامی که آن بیمار فوت کرد، مشخص شد تشخیص و محل یابی مک یوون صحیح بود.
🔹یکی دیگر از خدمت های مهم مک یوون به جراحی مدرن، تکنیک بیهوشی داخل تراشه با کمک لوله گذاری تراشه بود که در سال 1880 برای اولین بار آن را معرفی کرد و تا به امروز نیز این تکنیک مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده اولیه و خلاقانه مک یوون از تصویربرداری برای مستندسازی پرونده بیماران و همچنین آموزش جراحی و پزشکی نیز از جمله کارهای قابل توجه او است.
🔸مک یوون بعدها در دوران حرفهای خود جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرد. در سال 1892، در سن 44 سالگی، او به عنوان استاد جراحی در دانشگاه گلاسکو منصوب شد، پستی که قبلاً لیستر در اختیار داشت. مک یوون این سمت را تا زمان مرگ خود حفظ کرد. او در سال 1902 از پادشاه ادوارد هفتم عنوان شوالیه را دریافت کرد و در سال 1909 به عنوان جراح افتخاری پادشاه معرفی شد. او در سال 1922 به عنوان رئیس انجمن پزشکی بریتانیا منصوب شد.
🔹این مردی استثنایی و جراح خارق العاده، سرانجام در 22 مارس 1924 در سن 76 سالگی بر اثر آنفولانزا در شهر گلاسکو در انگلستان درگذشت.
✍🏻گرد آورنده: دکتر زهرا نجفی
ادیتور: دکتر مهدی مهماندوست
◾️منابع:
https://link.springer.com/article/10.1007/s00381-023-05825-3
https://cerebromente.org.br/n18/history/macewen_i.htm
✨شکوه دنیای اعصاب در انجمن علمی دانشجویی جراحی اعصاب
با ما همراه باشید.✨
🆔English:@NeurosurgeryAssociation
🆔Persian:@Neurosurgery_Association
مقالات مرتبط
الیگودندروگلیوما
الیگودندروگلیوما، جزو تومورهای اولیه نورواپیتلیال سیستم عصبی مرکزی است.منشاء الیگودندروگلیوما، الیگودندروسیت ها، نوعی از سلول های گلیال مغز است. براساس کرایتریای WHO برای طبقه بندی تومورهای CNS، به 2 نوع، الیگودندروگلیومای درجه 2 و الیگودندروگلیومای درجه 3(اناپلاستیک) تقسیم میشوند.نسبت بروز آن در مردان به زنان، از 1.1 تا 2 متغییر است. به لحاظ هیستوپاتولوژیک در الیگودندروگلیوما، صفحه هایی از هسته های گرد ایزومورفیک به همراه سیتوپلاسم شفاف دیده میشود که با نام کلاسیک"تخم مرغ سرخ شده شناخته میشود. اجسام پساوما و کلسیفیکاسیون های منتشر در تومور وجود دارند.در الیگودنروگلیومای درجه 3، آتیپی هسته ای و نکروز، پرولیفراسیون میکروواسکولار، دانسیته ی بالای سلولی، اشکالی میتوز سلولی نیز دیده میشود.سی تی اسکن بدون کنتراست(NECT) برای ارزیابی علائم غیر اختصاصی سیستم عصبی مرکزی است.الیگودندروگلیوما در CT scan بصورت توده ی حاشیه اMRI وسعت تومور و ماهیت ارتشاحی آن را نشان دهد. در توالی T2 ، بصورت Hypointense و در توالی T1 بصورت، Hyperintense دیده می شود. تقویت شدن تومور با کنتراست اغلب در MRI بصورت هموژن یا Patchy و Ring enhancement نشان دهنده ی تهاجمی بودن تومور و پروگنوز بد آن است.ی هایپودنس یا ایزودنس در کورتکس و ماده ی سفید ساب کورتیکال دیده میشود.تشخیص براساس علائم بالینی، تصویربرداری، ارزیابی هیستوپاتولوژی و مارکر های ژنتیکی IDH1 و IDH2 است. تشخیص های افتراقی الیگوندروگلیوما شامل آستروسیتومای منتشر، گلیوبلاستوما، تومور های نورواپیتلیال دیس امبریوپلاستیک، گانگلیوما و تومورهای مولتی ندولار و واکوئل کننده ی نورونی است. علائم آن غیراختصاصی اند. شایع ترین علامت بالینی ان، تشنج پارشیال ساده یا کمپلکس یا جنرالیزه رخ میدهد.سردرد، تغیییر وضعیت ذهنی، سرگیجه، تهوع، شکایت بینایی و ضعف نورولوژیک فوکال از علائم دیگر است.بطور کلی هر فرد با تشنج جدید یا نقص عصبی فوکال باید تحت تصویربرداری CNS قرار گیرد. درمان الیگودندروگلیوما چندعاملی است و شامل روش های جراحی، شیمی درمانی و رادیوتراپی است. برداشت کامل تومور اولین انتخاب برای درمان اولیه ی الیگودندروگلیوما است و بیوپسی،برای افزایش Survival و تائید تشخیص تومور و نوع آن بکار می رود. تعیین نوع روش جراحی با توجه به محل تومور، بیماری های زمینه ای بستگی دارد. ادامه ی درمان بیمار براساس پروگنوز وی تعیین میشود: در صورت سن کمتر از 40 سال، الیگودندروگلیومای درجه 2 و یا عدم وجود اختلالات نورولوژیک در بیمار، ادامه ی درمان بصورت انتظاری یا رادیوتراپی و کموتراپی با تموزولوماید انجام میشود. ولی در صورت سن بالای 40 سال، الیگودندروگلیومای درجه 3، وجود اختلالات نورولوژیک و یا وجود باقی مانده ی تومور در CNS، ادامه ی درمان رادیوتراپی و کموتراپی با تموزولوماید است.
درمان جراحی فتق دیسک گردنی
فتق دیسک گردن (CDH) شکل رایج رادیکولوپاتی فشاری گردنی است که زمانی رخ می دهد که محتویات دیسک بین مهره ای به داخل کانال نخاع اکستروژن شود. میزان بروز آن بین 5 تا 20 مورد جدید در هر 1000 بزرگسال بین دهه سوم تا پنجم زندگی آنها است. رادیکولوپاتی گردنی تظاهرات متعددی دارد. بیماران ممکن است علائم معمولی مانند گردن درد موضعی (با یا بدون درد بازو) ، کاهش رفلکس، از دست دادن حس و ضعف حرکتی را گزارش کنند