#مشاهیر_نوروساینس
#William_Gowers

🔰سر ویلیام گاورز، یک نورولوژیست برجسته در قرن نوزدهم، نقش اساسی در پیشبرد درک از اختلالات عصبی ایفا کرد. گاورز که در سال 1845 به دنیا آمد، از یک پیشینه متوسط بیرون آمد و سیر تحصیلی او، او را به دانشگاه کالج لندن هدایت کرد. او به عنوان پزشک مقیم در بیمارستان کالج لندن فعالیت کرد و بعد از آن، در سال ۱۸۷۰، اولین ثبت نام کننده در مرکز Queen Square  شد و در نهایت در سال ۱۸۷۲ به عنوان پزشک کمکی افتخاری منصوب شد. گاورز به خاطر اخلاق کاری قابل توجه خود شناخته می شد و ساعات زیادی را به جنبه های مختلف عصب شناسی اختصاص می داد. مشارکت های او در این زمینه متنوع و تاثیرگذار بود. او «knee jerk» را به بالین بریتانیا معرفی کرد، که تکنیکی تشخیصی که در معاینات عصبی قابل توجه است. گاورز همچنین کمک های پیشگامی به درک اپیلپسی و بیماری های مزمن تشنجی کرد.
🔰کتاب دو جلدی « Manual of Diseases of the Nervous System» که بین سال‌های 1886 و 1888 منتشر شد، به‌عنوان اثری به یادماندنی و برجسته است که به ‌طور قابل‌ توجهی حوزه عصب ‌شناسی را شکل داده است. بر اساس سوابق بالینی دقیق گاورز، این کتاب راهنما یک طبقه بندی جامع از اختلالات عصبی ارائه می دهد که راهنمایی عملی در مورد تشخیص ارائه می دهد. این مشارکت پایدار برای چندین دهه به عنوان منبع اصلی اطلاعات نورولوژیکی عمل کرد و مهارت ‌های مشاهده‌ ای گاورز و تعهد به انتشار دانش را نشان می دهد.
🔰گاورز فراتر از مشارکت های مکتوب خود، یک معلم فداکار بود. تدریس بالینی او در Queen Square ، که در اتاق‌های مشاوره سرپایی و راند های بالینی هفتگی انجام می‌شد، اثری ماندگار در آموزش پزشکی بر جای گذاشت. گاورز که به خاطر شور و شوق خود شناخته می شود، دانش بسیار ارزشمندی را به گروه های کوچکی از دانش آموزان منتقل کرد و بر اهمیت یک معاینه بالینی دقیق تأکید کرد. تأثیر گاورز فراتر از قلمرو بالینی گسترش یافت. اختراعات او، از جمله هموگلوبینومتر و هموسیتومتر، رویکرد بین رشته ای او را به چالش های پزشکی نشان داد. علاوه بر این، مهارت‌های هنری او، که از طریق نقاشی‌هایی که ناهنجاری‌های بالینی را به تصویر می‌کشند، به نمایش گذاشته شد، بعد منحصربه ‌فردی به کار او افزود. گاورز نقاشی های خود را در نمایشگاه تابستانی آکادمی رویال هنر به نمایش گذاشت و علایق و استعدادهای چندوجهی خود را به نمایش گذاشت.
🔰به پاس کمک ‌هایش، گاورز در سال 1897 در فهرست افتخارات Diamond Jubilee  ملکه به عنوان شوالیه شناخته شد. علیرغم اینکه در سال‌های آخر عمر با چالش‌های سلامتی افزاینده ‌ای مواجه شد، تأثیر او همچنان ادامه داشت و او همچنان به گسترش افق‌های خود ادامه داد و با معاصران برجسته‌ای مانند رودیارد کیپلینگ تعامل داشت. میراث سر ویلیام گاورز در عصب‌شناسی با ترکیبی از مشاهدات بالینی دقیق، مشارکت‌های نوآورانه در تکنیک‌های تشخیصی و تعهد به آموزش پزشکی مشخص می ‌شود. کار او پایه و اساس نسل های بعدی متخصصان مغز و اعصاب را گذاشت، و تأثیر ماندگار او در ارتباط مداوم نوشته ها و روش های تشخیصی او در عصب شناسی معاصر مشهود است.

گرد آورنده: دکتر علی منصورسمائی

مارا به دوستان خود معرفی کنید…🌱

🆔@NeurosurgeryAssociation
🆔@Neurosurgery_association