#با_کیس_درس_بخوانیم
#Intracerebral_Hemorrhage

🔰معرفی بیماری:
  اینتراسربرال هموریج (ICH) دومین علت سکته مغزی
میباشد که بعد سکته ایسکمیک  قرار میگیرد اما بخش قابل توجهی از مورتالیتی هایی با علل Cerebrovascular را به خودش اختصاص میدهد . همانطور که که از نام این بیماری مشخص است خونریزی داخل مغز رخ میدهد که معمولا به علت پاره شدن یکی از شریان های مغزی میباشد . در نتیجه آن فشار داخل مغز (ICP) بالا میرود که میتواند به آسیب های مغزی منجر شود. هدف در درمان اولیه این است که نگذاریم وسعت خونریزی بیشتر شود، مانیتورینگ و مدیریت افزایش ICP باید صورت بگیرد و همچنین درصورت لزوم از عوارض مدیکال و نورولوژیکال جلوگیری شود.
در منیج اولیه بیماری باید تمام دارو های ضدانعقاد و ضد پلاکت قطع شوند و دارو هایی که اثر آنها را از بین میبرند فورا تجویز گردد به طور مثال اگر بیمار وارفارین مصرف میکرده است ویتامین K اوردر میشود.
بیمارانی که دچار ICH حاد شده اند همواره در ریسک گسترش خونریزی و یا بازگشت خونریزی قرار دارند که بیشتر اوقات در اولین ساعات پس از شروع خونریزی رخ میدهد.
بیشتر شدن ICH میتواند باعث تخریب نورولوژیک و بالا رفتن شانس افزایش ICP بشود . استراتژی های مختلف مدیکال و سرجیکال برای منیج این بیماران درصورت افزایش ICP باید در نظر گرفته شود.
🔰شرح کیس :
خانم ۶۴ سال بدون سابقه مرتبط، به دنبال از دست دادن ناگهانی هوشیاری به اورژانس مراجعه کردند هیچگونه سابقه تروما اخیر به سر وجود نداشت. در معاینه بیمار GCS ۳ داشت ، هردو مردمک گشاد بودند و کمی به نور عکس العمل نشان میدادند. در CT اسکن هماتوم وسیع اینتراسربرال دیده شد که در ناحیه فرونتوتمپورال راست قرار داشت همچنین خونریزی بطنی دیده شد. به دلیل مجاورت هماتوم با فیشر سیلوین آنژیوگرافی مغزی انجام شد. هیچ آنوریسمی در شریان سربرال میانی یافت نشد اما به خاطر افزایش ICP ، بازگشت کانترست به داخل شریال کاروتید خارجی رخ داده و یک آنوریسم سکولار در شاخه شریان منژیال میانی سمت راست درمقابل هماتوم دیده شد.
بیمار تحت جراحی قرار گرفت کرانیوتومی پترونیال سمت راست انجام شد با باز شدن دورا یک خونریزی فعال منشا گرفته از شریان منژیال میانی دیده شد که جلوی خونریزی گرفته شد و ICH تخلیه گردید.
در پست آپ بیمار با افزایش بسیار زیاد ICP مواجه شد و مرگ مغزی ۲۴ ساعت بعد اعلام گردید.
🔰بحث
آنوریسم های تروماتیک شریان مننژیال نادر هستند و باید  آنها را از آنوریسم های واقعی غیرتروماتیک افتراق داد. آنوریسم های تروماتیک معمولا با شکستگی های جمجمه همراهی دارند از منظر بافت شناسی انوریسم های کاذب هیچکدام از لایه های شریان را دربر نمیگیرند. از طرفی دیگر آنرویسم های واقعی غیرتروماتیک همان ویژگی های بافتی آنوریسم های ارثی شریانی را دارند موضوع مهمی که وجود دارد این است که این آنوریسم های واقعی غیر تروماتیک همواره با یکی از بیماری های پاژه ، هایپرتنشن شریانی، مالفورماسیون های شریانی وریدی لایه دورا ، مننژیوما ، کاورنوس همانژیوم های جمجمه ، بیماری مویامویا، گرفتگی عروق مغزی و یا ایمپلنت ابنورمال شریان مننژیال همراهی دارد. این بیماری ها دلیل استرس های هموداینامیکی هستند که روی دیواره عروق مننژیال وارد میشود که درنهایت باعث آنوریسم شریانی میگردد. تقریبا تمام آنوریسم ها از شریان مننژیال میانی یا یکی از دو شاخه آن منشا میگیرند. سیر طبیعی آنوریسم های تروماتیک کاملا شناخته شده نیست ، تصور میشود که بعد از یک پارگی محدود شریان مننژیال که آنقدر بزرگ نیست که بتواند تبدیل به یک هماتوم اپیدورال حاد شود به وجود می آید.
🔰نتیجه گیری:
هرچند نادر، آنوریسم های مننژیال تروماتیک باید به عنوان یکی از علل ICH در نظر گرفته شوند و به دلیل پتانسیل بالایی که برای به وجود آوردن مرگ و میر و آسیب های دائمی دارند باید سریعا تشخیص داده شده و درمان شوند.
گردآورنده : دکتر پوریا دلبری
ادیتور: دکتر مهدی مهماندوست

مارا به دوستان خود معرفی کنید…🌱

🆔@NeurosurgeryAssociation
🆔@Neurosurgery_association