خون ریزی داخل جمجمه ای
خلاصه مقاله
خونریزی داخلجمجمهای (ICH) ناشی از خونریزی درون بافت مغز است .سکته زمانی رخ میدهد که ، جریان اکسیژن و خون رسانی به مغز دچار اختلال میشود . شایعترین علل ICH شامل فشار خون بالا، ناهنجاریهای شریانی-وریدی و ضربه به سر هستند. اقدامات درمانی با هدف متوقف کردن خونریزی، تخلیه لخته خون (هماتوم) و کاهش فشار بر روی مغز انجام میشود .
#پاسخ_کیس
#Frontoparietal_Large_ICH
🔷بررسی کلی
خونریزی داخلجمجمهای (ICH) ناشی از خونریزی درون بافت مغز است .سکته زمانی رخ میدهد که ، جریان اکسیژن و خون رسانی به مغز دچار اختلال میشود . شایعترین علل ICH شامل فشار خون بالا، ناهنجاریهای شریانی-وریدی و ضربه به سر هستند. اقدامات درمانی با هدف متوقف کردن خونریزی، تخلیه لخته خون (هماتوم) و کاهش فشار بر روی مغز انجام میشود .
🔷خونریزی داخلجمجمهای (ICH) چیست؟
سرخرگهای کوچک خون را به نواحی عمیق مغز میرسانند. فشار خون بالا (هیپرتنسیون) میتواند باعث پارگی این سرخرگهایی که دیواره نازکی دارند، شود و منجر به نشت خون در فضای داخل جمجمه شود . خون لخته شده و تجمع مایعات درون جمجمه ، فشار را افزایش میدهد که میتواند مغز را به استخوان بفشارد یا باعث جابجایی و هرنیاسیون آن شود. با نشت خون به داخل مغز، ناحیهای که توسط آن سرخرگ تغذیه میشد، اکنون از خون غنی از اکسیژن محروم میشود - که به آن سکته گفته میشود. با مرگ سلولهای خونی که درون لخته هستند ، سموم آزاد میشوند که به طور بیشتری به سلولهای مغزی در ناحیه اطراف هماتوم آسیب میزنند.
خونریزی داخلجمجمهای میتواند نزدیک به سطح یا در نواحی عمیق مغز رخ دهد. گاهی اوقات خونریزیهای عمیق میتوانند به بطنها، (فضاهای پر از مایع در مرکز مغز)گسترش یابند. انسداد گردش طبیعی مایع مغزی-نخاعی (CSF) میتواند بطنها را بزرگ کند (هیدروسفالی) و منجر به از دست دادن هوشیاری شود.
🔷چگونه تشخیص انجام میشود؟
زمانی که فردی با مشکوک به خونریزی مغزی به اورژانس منتقل میشود، پزشکان سعی میکنند تا جایی که ممکن است درباره علائم، مشکلات پزشکی فعلی و قبلی، داروها و تاریخچه خانوادگی او اطلاعات کسب کنند. وضعیت فرد به سرعت ارزیابی میشود. آزمایشهای تشخیصی به تعیین منبع خونریزی کمک خواهند کرد.
سیتیاسکن (CT scan) یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی است که از اشعه ایکس برای بررسی ساختارهای آناتومیکی درون مغز و شناسایی هرگونه خونریزی استفاده میکند. آنژیوگرافی سیتی (CT angiography) شامل تزریق ماده کنتراست به جریان خون برای مشاهده شریانهای مغز است.
آنژیوگرام (Angiogram) یک روش تهاجمی است که در آن یک کاتتر به داخل یک شریان وارد شده و از طریق رگها به سمت مغز هدایت میشود. پس از قرار گرفتن کاتتر در محل، رنگ کنتراست به جریان خون وارد میشود و تصاویر اشعه ایکس گرفته میشود.
اسکن امآرآی (MRI scan) یک آزمایش غیرتهاجمی است که از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ارائه تصویری دقیق از بافتهای نرم مغز استفاده میکند. امآرآی آنژیوگرافی (MRA) شامل تزریق ماده کنتراست به جریان خون برای بررسی رگهای خونی و همچنین ساختارهای مغز است.
🔶چه درمانهایی در دسترس هستند؟
درمان ممکن است شامل اقدامات نجاتدهنده زندگی، تسکین علائم و پیشگیری از عوارض باشد. پس از شناسایی علت و محل خونریزی، درمان مدیکال یا جراحی انجام میشود تا خونریزی متوقف شود، لخته خون حذف شود و فشار روی مغز کاهش یابد. اگر بدون درمان باقی بماند ، مغز در نهایت طی چند هفته لخته خون را جذب خواهد کرد - با این حال، آسیبهای وارده به مغز که ناشی از فشار داخل جمجمه (ICP) هستند و مسمومیت ناشی از وجود خون در بافت مغز ، ممکن است غیرقابل بازگشت باشد.
به طور کلی، بیماران با خونریزیهای کوچک (<10 cm³) و نواقص حداقلی به صورت پزشکی درمان میشوند. بیماران با خونریزیهای مخچهای (>3 cm³) که در حال بدتر شدن هستند یا دچار فشردگی ساقه مغز و هیدروسفالی هستند، به سرعت تحت درمان جراحی برای برداشتن هماتوم قرار میگیرند. بیماران با خونریزیهای بزرگ لوبی (>50 cm³) که در حال بدتر شدن هستند، معمولاً تحت عمل جراحی برای برداشتن هماتوم قرار میگیرند.
🔷بهبودی و پیشگیری
بیماران مبتلا به ICH ممکن است بهدلیل خونریزی یا درمان، دچار نقصهای کوتاهمدت و/یا بلندمدت شوند. برخی از این نقصها ممکن است با گذشت زمان و با درمان برطرف شوند. فرآیند بهبودی ممکن است هفتهها، ماهها یا سالها طول بکشد تا عملکرد دوباره بهدست آید.
گرداورنده : دکتر آیسان محمودخانی
مارا به دوستان خود معرفی کنید🌱
🆔 @Neurosurgery_association
🆔 @Neurosurgeryassociation
🆔Linkedin
🆔neuro-surgery.info
مقالات مرتبط
سندروم یا بیماری تقاطع
سندرم تقاطع وضعیتی است که قسمت اول بداکتور پولیسیس لونگوس و اکستانسور پولیسیس برویسو دومکستانسور کارپی رادیالیس برویس/اکستانسور کارپی رادیالیس لانگوس, اکستنسورهای خلفی مچ را تحت تاثیر قرار می دهد.اصطکاک مکرر در محل اتصال که در آن تاندونهای کمپارتمان اول خلفی از روی کمپارتمان دوم عبور میکنند و تنوسینوویت ایجاد میکنند. این درد در ناحیه پروگزیمال و پشتی استیلوئید رادیال یا در فاصله 4 تا 6 سانتیمتری نزدیک به توبرکل لیستر مشاهده میشود. این سندرم معمولاً نتیجه تمرینات یا فعالیت های مکرر اکستنشن و فلکشن است. معمولاً در فعالیت های ورزشی مانند قایق رانی، اسکی، ورزش ها با راکت و اسب سواری دیده می شود. سندرم تقاطع یک تشخیص بالینی است، سونوگرافی اسکلتی عضلانی می تواند آن را تایید کند. مراحل اولیه تشخیص شامل معاینه فیزیکی متمرکز از آرنج، مچ دست و دست است.فناوری اولتراسوند پزشکی اسکلتی عضلانی در تشخیص و درمان می تواند کمک کند.معاینه 4 تا 6 سانتیمتری نزدیک به توبرکل لیستر قابل لمس باشد. کرپیتوس یک یافته بسیار رایج و مختص سندرم تقاطع در معاینه است.هنگام انجام تشخیص افتراقی، پروناسیون مقاوم که منجر به ایجاد مجدد درد بیمار میشود، همراه با یافتههای قابل لمس کرپیتوس در حدود 2 تا 3 سانتیمتر پروگزیمال استیلوئید رادیال، میتواند به تمایز تنوسینوویت سندرم دکوروان کمک کند. درمان، مدیریت محافظه کارانه با استراحت و اصلاح فعالیت است. تزریق کورتیکواستروئید و پرولوتراپی تحت هدایت سونوگرافی ازگزینه های تزریقی هستند، اروهای ضد التهابی در آسیب های حاد و تسکین درد مفید باشند. داروهای رایج ایبوپروفن، ناپروکسن، ملوکسیکام یا دیکلوفناک هستند. به طور معمول استراحت و اصلاح فعالیت موثرتر خواهد بود. دبریدمان و رهاسازی توسط جراحی اندیکاسیون دارد.