درمان جراحی فتق دیسک گردنی
خلاصه مقاله
فتق دیسک گردن (CDH) شکل رایج رادیکولوپاتی فشاری گردنی است که زمانی رخ می دهد که محتویات دیسک بین مهره ای به داخل کانال نخاع اکستروژن شود. میزان بروز آن بین 5 تا 20 مورد جدید در هر 1000 بزرگسال بین دهه سوم تا پنجم زندگی آنها است. رادیکولوپاتی گردنی تظاهرات متعددی دارد. بیماران ممکن است علائم معمولی مانند گردن درد موضعی (با یا بدون درد بازو) ، کاهش رفلکس، از دست دادن حس و ضعف حرکتی را گزارش کنند
#مقاله_کیس
#درمان_جراحی_فتق_دیسک_گردنی
🔰مقدمه:
فتق دیسک گردن (CDH) شکل رایج رادیکولوپاتی فشاری گردنی است که زمانی رخ می دهد که محتویات دیسک بین مهره ای به داخل کانال نخاع اکستروژن شود. میزان بروز آن بین 5 تا 20 مورد جدید در هر 1000 بزرگسال بین دهه سوم تا پنجم زندگی آنها است. رادیکولوپاتی گردنی تظاهرات متعددی دارد. بیماران ممکن است علائم معمولی مانند گردن درد موضعی (با یا بدون درد بازو) ، کاهش رفلکس، از دست دادن حس و ضعف حرکتی را گزارش کنند.
استاندارد طلایی برای تشخیص CDH استفاده از MRI ستون فقرات با یا بدون حاجب است. پس از ایجاد تشخیص، رویکردهای درمانی مد نظر قرار می‌گیرند.
رویکرد جراحی معمولاً زمانی انتخاب می‌شود که نقایص عصبی قابل توجه، وجود میلوپاتی و یا پیشرفت سریع علائم مشاهده شود.
🔰گزارش مورد:
مراجع خانمی 34 ساله با سابقه 6 سال درد تشدید شونده ی گردن، سردردهای زیر پس سری، دردهای دو طرفه کتف و ستون فقرات و ناهنجاری های حسی در دست و گردن بود.
درد در سمت راست بدن (اندامهای فوقانی و تحتانی) بسیار شدیدتر از سمت چپ بود و به صورت تیر کشیدن های شدید و مداوم حس می‌شد و با حرکت ، سرفه یا عطسه تشدید می‌یافت.
درمانهای قبلی او شامل مصرف شل کننده های عضلانی خوراکی، استروئیدها، گاباپنتین و داروهای اوپیوئید (Norco 10 / 325 میلی گرم، تا 4 بار در روز)، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، و دیازپام بود.
فیزیوتراپی و ماساژ ستون فقرات(کایروپراکتیک) نیز موفقیت آمیز نبودند.
تزریق استروئید اپیدورال گردنی، تزریق شاخه داخلی، رادیوفرکوئنسی، و تزریق نقطه تحریکی نیز برای وی انجام شده بود، ولی علائم درد تنها به صورت موقت تسکین یافته بود.
ام آر آی و سی تی اسکن ستون فقرات گردنی یک فتق کلسیفیه شده مرکزی شدید در C5-6 و تنگی نخاع را در همان سطح با شواهدی از تشکیل زائده استخوانی نشان داد.
دامنه حرکات فعال و غیرفعال هردو باعث ایجاد درد گردنی و نشر آن به بازوها می شد. درد در عضله ی تراپزیوس نیز وجود داشت. قدرت حرکتی در اندام های فوقانی و تحتانی 4/5 بود.
معاینه نورولوژیک عدم وجود رفلکس های عمیق تاندون عضله دوسر و سه سر و همچنین صعف در تست پاشنه-پنجه(tandem gait) را نشان داد، که بدون معاینه به سختی قابل تشخیص بود.
شرح حال و معاینه بالینی نشان دهنده ی درمان ناقص آسیب نخاعی حاد رادیکولوپاتی گردنی در مهره های C5-6 بود.
متعاقباً، بیمار تحت جراحی اصلاحی نهایی با استفاده از دیسککتومی و فیوژن قدامی مهره های C5-6 گردن با استفاده از ابزار جداکننده مهره ها و ابزار قدامی قرار گرفت. سه هفته قبل از جراحی، بیمار مصرف داروهای ضد درد اوپیوئید را متوقف کرد.
در طول دوره بعد از عمل، هیدرومورفون تزریقی بدون هیچ گونه واکنش نامطلوب دریافت کرد. بیهوشی وی با پروپوفول وریدی / رمی فنتانیل و 1 میلی گرم هیدرومورفون انجام شد.
در دوره بهبودی، بیمار 1 میلی گرم هیدرومورفون داخل وریدی دیگر دریافت کرد.
در 24 ساعت پس از جراحی، در حالی که در بخش بود، 3 میلی گرم مورفین خوراکی هر 3 ساعت، استامینوفن / هیدروکودون 10/325 میلی گرم هر 4 ساعت و سیکلوبنزاپرین 10 میلی گرم 3 بار در روز تجویز شد.
پس از جراحی، دارودرمانی شامل مصرف شل کننده عضلانی خوراکی 3 بار در روز و استامینوفن / هیدروکودون 4 بار در روز به مدت 2 هفته، فیزیوتراپی و درمان تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست بود.
در عرض 6 هفته، بیمار کاهش قابل توجهی در مولفه درد میوفاشیال، بدون بی حسی یا سوزن سوزن شدن بازوها، بهبود دامنه حرکتی گردن، و عدم نیاز به استفاده از داروهای ضد درد گزارش کرد.
در پیگیری 7 ساله، بیمار گزارشی از درد نداشته، تنها در صورت نیاز از ناپروکسن استفاده می کند و توانسته به سبک زندگی عادی خود بازگردد.
لینک منبع
گردآورنده : دکتر زهرا نجفی
ادیتور: دکتر مهدی مهماندوست
✨شکوه دنیای اعصاب در انجمن علمی دانشجویی جراحی اعصاب
با ما همراه باشید.✨
🆔English:@NeurosurgeryAssociation
🆔Persian:@Neurosurgery_Association
مقالات مرتبط
خون ریزی ساب آراکنوئید
خونریزی ساب آراکنویید Subarachnoid Hemorrhage در ابتدا به شناخت تعریف و چگونگی بروز آن می پردازیم که به معنای خون ریزی در فضای ساب آراکنویید است
کنسر غده پینه آل
غده پینه‌آل یا غده کاجی یا غده اپی‌فیز یا غده صنوبری تودهٔ بافتی مخروطی‌شکل کوچکی است که در خط وسط مغز، در قسمت فوقانی مرز خلفی بطن سوم قرار دارد. در نمای تاجی، غده در زیر چنبره جسم پینه ای و بالا و خلف تکتوم مغز میانی قرار دارد. این غده درون‌ریز و متشکل از سلول‌های پینه‌آل و بینابینی می‌باشد و در عمق مغز (دیانسفال) و در بین دو نیمکره چپ و راست مخ قرار دارد. هورمون ملاتونین و سروتونین را ترشح می‌کند. سلول های اصلی غده صنوبری پینه آلوسیت ها هستند. ساختارهای تشریحی مهم در مجاورت غده صنوبری عبارتند از: قدامی: بطن سوم - قدامی فوقانی: هسته هابنولار - فوقانی: وریدهای داخلی مغز، ورید جالینوس ، استریا مدولاریس، چنبره جسم پینه ای و velum interpositum - خلفی تحتانی: مخزن مخچه فوقانی - پایین: کولیکول های فوقانی مغز میانی - قدامی تحتانی: کمیسور خلفی. علت تومورهای غده صنوبری بر اساس طبقه بندی هیستوپاتولوژیک: تومورهای پارانشیم صنوبری - پینهوسیتوم - تومور پارانشیم پینه آل با تمایز متوسط - پینه‌ئوسیتوم - تومور پاپیلاری ناحیه پینه آل - تومورهای سلول زایا - تومورهای سلول زایای ژرمینوماتوز - تومورهای سلول زایای غیر ژرمینوماتوز - کارسینوم جنینی - تراتوم نابالغ و بالغ ، ... می توان نام برد. تومورهای سلول زایا با سندرم کلاین فلتر، سندرم داون و نوروفیبروماتوز نوع 1 ارتباطی وجود دارد. هم چنین بر اساس هیستواتولوژی پینه آل را می توان به :پینه‌ئوسیتوم - تومورهای پارانشیمی پینه آل با تمایز متوسط - تومور پاپیلاری ناحیه پینه آل - پینئوبلاستوم - ژرمینوما تقسیم بندی کرد. تظاهرات بالینی برای همه تومورهای ناحیه پینه آل ثانویه به هیدروسفالی انسدادی و فشرده سازی تکتوم است مانند : هیدروسفالی - سه گانه کوشینگ - تورم دو طرفه عصب بینایی - فلج دو طرفه عصب ششم - فشرده سازی تکتوم (سندرم پارینو) - اختلال در دید رو به بالا و دید رو به پایین - فشرده سازی مرکز نگاه عمودی در هسته بینابینی medial longitudinal fasciculu - تفکیک نور نزدیک - فشرده سازی هسته پرتکتال در کولیکول فوقانی - نیستاگموس همگرایی - جمع شدن پلک - آسیب به رشته های فوق هسته ای عصب سوم در مغز میانی خلفی. از تست های تشخیصی شامل AFP، b-HCG و آلکالین فسفاتاز جفتی می باشند. تجزیه و تحلیل CSF، که در صورت عدم وجود هیدروسفالی یا با پونکسیون کمری، برای اکثر تومورها مفید است. تصویربرداری : (MRI) با و بدون افزایش گادولینیوم استاندارد طلایی ارزیابی تومورهای ناحیه پینه آل است. با این حال، اگر در دسترس نباشد، CT ( کلسیفیکاسیون در غده صنوبری بزرگسالان )، آنژیوگرافی و سونوگرافی (در نوزادان) نقش دارند. متاستاز CSF را می توان در پینئوبلاستوما (متاستاز دیستال ) و در ژرمینوم ها (متاستاز پروگزیمال) مشاهده کرد. برای درمان : در صورت عدم وجود هیدروسفالی --> تومور مارکرهای به دست آمده --> در صورت مثبت بودن --> درمان براساس آسیب شناسی: • اگر تشخیص منفی : بیوپسی (استریوتاکتیک، آندوسکوپی). یا رزکسیون (بر اساس یافته های اولیه رادیوگرافی یا یافته های پاتولوژی) • در صورت وجود هیدروسفالی --> انحراف مایع CSF؛ بهترین گزینه آندوسکوپی ونتریکولوستومی سوم (همیشه در طول ETV بیوپسی رااز قسمت خلفی بطن سوم انجام دهید) --> ونتریکولوستومی آندوسکوپی سوم برداشتن و جراحی: تمام تومورهای پارانشیم پینه آل, تراتوم بالغ, تومور باقیمانده پس از شیمی درمانی + رادیوتراپی تشخیص های افتراقی:ضایعات غیر نئوپلاستیک کیستیک- کیست پینه آل - cavum veli interpositum - کیست عنکبوتیه - تومورهای پارانشیم صنوبری - تومورهای سلول زایا - تومورهای ناحیه پینه آل تومور می تواند منجر به عوارض مختلفی شود: اختلال عملکرد هیپوتالاموس و غدد درون ریز - اختلال در عملکرد حرکت خارج چشم - خونریزی - انفارکتوس وریدی - تشنج - همی پارزی - آتاکسی